Submitted by tomash on 6 March, 2019 - 18:14.
WA Friday Lunch Talks are monthly meetings with presentations of current research results or research in progress by WA faculty, staff, or PhD students. Each talk is of 30 minutes (+ 10 minutes for discussion).
Dr Karolina Rosiak
WA Friday Lunch Talks
8.03.2019
“It would be difficult for me to find someone to practice Welsh with here” – Poles in Aberystwyth and their Attitudes and Ideologies towards Welsh.
In the 2017 strategy Cymraeg 2050. A million speakers the Welsh Government proposed and explained their plans to increase the number of people able to speak “more than just a few words of Welsh” (2017: 11) and those who use Welsh daily. The Government emphasises the role of intergenerational transmission in the maintenance of the language. However, the role of new speakers, i.e. those who acquired the language outside home, for example in schools or as adults, is also recognised as vital for achieving the target number of speakers. Taking into consideration recent migration flows into Wales, teaching Welsh to adult migrants might greatly help the Welsh Government to achieve their goal. What needs to be looked at first, however, is attitudes and ideologies migrants have towards Welsh, as without understanding and addressing them any revitalisation efforts are futile.
Language (linguistic) ideologies are defined by Silverstein (1979: 193) as “any sets of beliefs about language articulated by the users as rationalisation or justification of perceived language structure and use." They operate at a subconscious level and are expressed through explicit statements, opinions and beliefs, referred to as language attitudes (Dołowy-Rybińska & Hornsby, forthcoming). The present paper will discuss language attitudes and language ideologies of Poles (the biggest migrant group in Wales) in Aberystwyth. Aberystwyth is an academic town of 13 000 inhabitants in Ceredigion, one of the heartlands of the Welsh language. Since 2004 the town has been attracting Polish migrants looking for employment in the area. In addition, the town’s University has been attracting Polish students on a large scale with the help of Polish recruiting agencies. Having rudimentary knowledge about Wales, its languages and culture, it is upon arrival in Aberystwyth when most of Poles first learn about the Welsh language and form their opinions and ideologies about the language. Data for this paper was obtained in May and June 2018 through a questionnaire filled in by 66 people and ethnographic case study interviews with 28 Polish migrants.
References:
Dołowy-Rybińska, Nicole and Michael Hornsby. (forthcoming). „Relation of language attitudes and language ideologies to potential language revitalisation”.
Silverstein, Michael. 1979. "Language structure and linguistic ideology." In The Elements: A Parasession on Linguistic Units and Levels (R. Cline, W. Hanks, and C. Hofbauer, eds.), 193-247. Chicago: Chicago Linguistic Society.
Welsh Government. 2017. Cymraeg 2050. A million speakers. Cardiff: Welsh Government.
dr Katarzyna Wiercińska
Percepcja dyrektywnych aktów mowy w języku polskim i niderlandzkim
Do dyrektywnych aktów mowy zaliczają się wypowiedzi, które mają konkretny cel komunikacyjny. Autor chce mianowicie skłonić odbiorcę do wykonania określonej czynności (por. Searle 1976: 11; Sorjonen et al. 2017: 1), dążąc tym samym do osiągnięcia własnej korzyści kosztem nakładu pracy, czasu bądź środków innej osoby. Ze względu na illokucyjną moc takiej wypowiedzi, jak zauważają Brown i Levinson (2011[1978]: 65-66), z perspektywy odbiorcy komunikatu wiąże się ona więc z subiektywnie odczuwanym zagrożeniem dla jego autonomii. Wpływa na to nie tylko kontekst wypowiedzi (czyli kto do kogo i w jakich okolicznościach mówi, Ochs 1987: 10; Lubecka 2000: 58; Lee 2005: 395), ale też czynniki kulturowe (jak np. struktura społeczeństwa, Chen et al. 2013: 141-142; Rossi 2017: 103-104). Ponieważ użycie dyrektywnych aktów mowy w języku polskim i niderlandzkim różni się zarówno pod względem jakościowym jak i ilościowym, a Polska i Holandia są ponadto dwoma krajami, w których hierarchia społeczna jest zupełnie inaczej odczuwana (Hofstede 2002), możemy przyjąć, że i w odbiorze konkretnych form językowych przez użytkowników obu języków mogą występować różnice. W literaturze przedmiotu widać nawet tendencję do przypisywania dyrektywnym aktom mowy ‘ogólnej’ percepcji, która ma związek z kulturą danego społeczeństwa. Marcjanik (2006: 238), rozpatrując specyfikę polskiego społeczeństwa i jego wpływ na standardy komunikacyjne, pisze, że „tradycyjna polska grzeczność jest hierarchiczna, co konfliktuje z egalitaryzmem i modą na indywidualizm”. Społeczeństwa, w których hierarchia społeczna jest wyraźniejsza, i w których nacisk leży na dobru wspólnoty (Lubecka 2000; Hofstede 2002), a nie na jednostki, wg Zinkena i Ogiermann (2013: 275) oraz Sorjonen et al. (2017: 1) łatwiej akceptują bardziej bezpośrednie formy przekazu.
Choć dyrektywne akty mowy ze względu na różnorodność form stanowią interesujący obiekt badań zwłaszcza z perspektywy cross-kulturowej (Ogiermann 2012: 40 i Chen et al. 2013: 140) i są jednym z najczęściej badanych aktów mowy, to z aktualnego stanu badań wynika, że percepcja należy do ich rzadziej badanych aspektów. Analizując wyniki badań, które w jakimś stopniu bezpośrednio podejmują także wątek percepcji (jak np. Vismans 1994; Lubecka 2000), można się jednak zastanawiać, czy zastosowana metodologia pozwoliła na uzyskanie wiarygodnych rezultatów. Niniejsza prezentacja podsumowuje wyniki pilotażowego badania standardów grzecznościowych w Polsce i w Holandii, które zostało przeprowadzone za pomocą ankiety polegającej m.in. na ocenie wybranych wypowiedzi pod względem grzeczności. Na tej podstawie podjęto próbę zbadania, za jak uprzejme respondenci uważają poszczególne rodzaje dyrektywnych aktów mowy oraz jak na tę ocenę wpływa kontekst wypowiedzi.
Brown, P., S. Levinson. 2011[1978]. Politeness: Some Universals in Language Usage. Cambridge: Cambridge University Press.
Chen, R., L. He & Chunmei Hu. 2013. „Chinese Requests. In Comparision to American and Japanese Requests and with Reference to the ‘East-West Divide’”. Journal of Pragmatics 55: 140-161.
Hofstede, G. 2000. Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Marcjanik, M. 1997. Polska grzeczność językowa. Kielce: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Jana Kochanowskiego.
Marcjanik, M. 2006. „Przez grzeczność na skróty. O nonszalancji zachowań młodego pokolenia”. Retoryka codzienności. Zwyczaje językowe współczesnych Polaków. Red. M. Marcjanik. Warszawa: Wydawnictwo Trio. 230-238.
Lee, C. 2005. “A Cross-Linguistic Study on the Linguistic Expressions of Cantonese and English Requests”. Pragmatics 15(4): 491-515.
Lubecka, A. 2000. Requests, Invitations, Apologies and Compliments in American English and Polish. A Cross-cultural Communication Perspective. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Ochs, K. 1987. „The Universality of Conversational Postulates”. Language in Society 5: 67-80.
Ogiermann, E. 2009. “Politeness and Indirectness across Cultures : A comparison of English, German, Polish and Russian Requests”. Journal of Politeness Research 5(2), 189-216.
Rossi, G. 2017. “Secondary and Deciant Uses of the Imperative for Requesting in Italian.” Imperative Turns at Talk: The Design of Directives in Action. Eds. Sorjonen, M., L. Raevaara, E. Couper-Kuhlen. Amsterdam / Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. 103-137.
Searle, J. 1976. “Speech Acts”. Language in Society 5, 1-23.
Sorjonen, M., L. Raevaara, E. Couper-Kuhlen (eds.). 2017. Imperative Turns at Talk: The Design of Directives in Action. Amsterdam / Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Vismans, R. 1994. “Modal Particles in Dutch Directives. A Study in Functional Grammar”. PhD thesis, Vrije Universiteit, Amsterdam.
Wiercińska, K. W druku. “Op zoek naar perceptieverschillen bij directief taalgebruik in het Pools en in het Nederlands. Een onderzoeksvoorstel.” Germanica Pragensia.
Zinken, J., E. Ogiermann. 2013. “Responsibility and Action. Invariants and Diversity in Requests for Objects in British English and Polish Interaction.” Research on Language and Social Interaction 46(3): 256-276.
